RINGA vel RINCA

RINGA, vel RINCA

apud medii aevi Scriptores, baltheus est seu cingulum militare: a ringus seu hringus, i. e. circulus, hodieque ring Germanis, Spelmannos Renga.

Unde in Lexico Graeco MS. Reg. Ρ῾ένγα ζώνη, λώριον ὃ οἱ βαςιλεῖς διαζωννύονται, Renda, zona, lorum, quô Reges cinguntur; legi Renga vult Car. du Fresne in hac voce.